Als beschermvrouwe van Kunstpodium T acteer ik in deze performance als coach. Op deze manier kan ik kunstenaars die hoofdzakelijk in een zelfgekozen alleenheid in hun atelier werken, bemoedigen om door te gaan met het vervaardigen van hun kunst. Vaak lijkt het alsof er op deze kunst niemand zit te wachten. Toch is hun kunst communicatiever dan de manier waarop zij leven en bestaan. Zij hebben vaak geen direct contact met hun doel- of gebruikersgroep.
Audiovisual waarbij één bewerkte foto uitgangspunt is om de overvloedigheid van universele energie sinds de oerknal voelbaar te maken. Naast de vuurkorf is ook de hoorn des overvloed een attribuut van Hestia, geleend van Demeter.
In dit werk combineer ik een foto – gemaakt in een novembernacht in 2008 – met een gedicht van Alaíde Foppa de Solórzano, dichteres en wetenschapper die sinds 1980 ‘verdwenen’ is. De boom die verdween in de nacht en de gesluierde kracht uit het gedicht voegde ik samen tot een rouwdicht.